3 Şubat 2009 Salı

bir hoca


Abdullah Avcı
Sonunda en beyefendi hocayı da çileden çıkardılar ya…
Hiç hazzetmediğimiz bir takımdır İstanbul B.B. renkleri içinde her ne kadar turuncu olsa da…
Ama orada bir Abdullah Avcı var ki… Ona şapka çıkarırız. Severiz… Tutarlı bir biçimde sergilediği incelikli davranışları işte onu en fazla İ.B.B. teknik direktörü yapabilmiştir ne yazık ki… Bu durum da nezih futbol âlemimizin hazin bir fotoğrafını vermektedir. (Bizce) milli takım düzeyinde bir hoca İBB’deyse ve akabinde en fazla İBB’yi çalıştıracak biri milli takımın başındaysa aslında bu ülkede futbola dair konuşulacak herhangi bir şey kalmamış demektir. Yoktur. Bitmiştir.
___________________________________
Mevzunun esasına dönelim; 1 Şubat 2009 tarihli Eskişehir-İBB maçında fena halde mağdur olan İBB önce Engin B.nin sonra da hakemin gadrine uğramıştır. Ve Abdullah Avcı da kendi terbiye ölçülerinde öfkesinin sınırına gelmiştir. Buna rağmen işte o bahsettiğimiz ve takdir ettiğimiz terbiye sınırları içinde aslında diyeceğini de demiştir. Ve de öyle anlaşılıyor ki “Türkiye Cumhuriyeti”nin (bakın Eskişehir’in demiyorum) bir maliye bakanı Eskişehirspor’un 12. adamı olarak çift dalmaya devam etmektedir. Devamında da bu konuda zaten hassas olan kamu vicdanı incinmektedir.
Bakın, bir tek bu durum bile o koca Eskişehirspor efsanesini yerle bir etmeye yeter. Belleği zayıf bir toplum olabiliriz. Ama futbolun dünyasında her bir ayrıntı, taraftarların bilincine kazınarak kaydolmaktadır. Biliriz. Yaşadık.
Demedi demeyin…

Hiç yorum yok: