giy dedi tulumları

İşçisin Sen

Kartal maçından bir kareydi bu. Daha önce üzerine yazacaktık, şimdiye denk geldi.

İşten olduğu gibi çıkıp yemeğini yanına alıp tribündeki yerine geçen bir taraftar. İşçi taraftar.

Birçoğumuz gibi.

Elindeki bir miktar parayı maça ayırıp karnını evden getirdiği ekmek arası peynir-zeytinle doyuran bir taraftar...

Buradan

* “Adanaspor taraftarı emekçidir,
* halkın kendisidir,
* alnının teriyle geçinir,
* bedavacılık yapmaz,
* her koşulda takımının yanında olur, gibi lafazanlıklara girişmeyeceğim.
* Hangi taraftar öyle değildir ki?

Son zamanlarda zengin taraftarı tribüne çekip ürünleri daha çok ve daha pahalı pazarlayıp sporun ticari boyutunu her alana hâkim kılma gayretlerine tanık oluyoruz:

Kartlar, telefonlar, hisse senetleri, şifreli kanallar…

* Bir başka yanda da patlamaya hazır bir taraftar kitlesi…
* Delifişekler,
* fanatikler,
* tribün tacirleri
* vs…

Bence asıl korumamız ve varlığını sürdürebilmesi için kollamamız gereken taraftar tipi o fotoğrafta duruyor. Öylece…

Gidip konuşacaktım nedir ne değildir diye, küçük çaplı bir röportaj oluşturmak için.

Fakat onun rahatı bozmak, tadını kaçırmak istemedim.

O taraftarın olağan hali, huzuru bir röportajdan daha kıymetiydi.