zorba'dan

Buda ile Çoban / Zoraba’dan (Kazancakis)

Çoban: Yemeğim pişti, koyunlarımı sağdım, kulübemin mandalı sürülmüş, ateşim yanıyor; sen de istediğin kadar yağ, gökyüzü!

Buda: Artık yemek ve süte gereksinmem yok, rüzgârlar kulübemdir, ateşim söndü; sen de istediğin kadar yağ, gökyüzü!

Çoban: Öküzlerim ineklerim atalardan kalma çayırlarım ve ineklerimle çiftleşen bir boğam var; sen de istediğin kadar yağ gökyüzü!

Buda: Benim ne öküzlerim ne ineklerim var, çayırlarım da yok. Hiçbir şeyim yok. Hiçbir şeyden korkmam; sen de istediğin kadar yağ gökyüzü!

Çoban: Yıllardan beri karım olan sadık ve uysal bir çoban kızı var. Geceleri onunla oynaşmak hoşuma gidiyor; sen de istediğin kadar yağ gökyüzü!

Buda: Uysal ve özgür bir ruhum var, yıllardan beri ona benimle oynaşmayı öğretiyorum; sen de istediğin kadar yağ gökyüzü!